De halve van Egmond 2013, zon, zout, zee en zweven

Vandaag - 14 januari 2013-was het weer zo ver. Mijn jaarlijkse uitdaging tegen verzuring, kou, win, ontberingen. openbaar vervoer en chagrijnige mensen van de garderobe: De Halve marathon van Egmond georganiseerd door de champignonnetjes.

Vorig jaar had ik twee maanden tevoren een paar keer 4-12 km. hard gelopen en wat interval training gedaan. Eigenlijk niet goed voorbereid, maar met redelijke basisconditite en een gunstige meewind op het strand was ik tot een tijd gekomen waar ik uiterst content mee was: 1.45.30
Deze keer was ik ook pas in november gaan trainen, maar dan wel gestructureerder, dat wil zeggen twee keer per week bij AV Sparta aangevuld met wat tennispartijtjes.
De omstandigheden waren bijna ideaal. De lopers en het in grote getale toegestroomde publiek werden getrakteerd op een prachtige winterse dag met veel zon en niet te veel wind. Met een temperatuur van onder nul was het wel koud voor de ruim 17.000 deelnemers. Vorig jaar was ik toch weer veel te hard van stapel gelopen in de  plaatselijke ronde van 3 kilometer. Over de stoep lopen, van links naar rechts om de ideale lijn te pakken en in de weg lopende toeristen te ontwijken verspil je dan (te) veel energie. 

Onderweg haakte ik aan bij een tweetal, dat met een mini-rugzak met drinkreservoir inclusief slangetje een lekker tempo draaide. Ik wilde deze keer maximaal een minuutje verliezen in de eerste 10 kilometer en dan in de duinen mijn slag slaan. Het was even schrikken toen ik in ruim 50 minuten doorkwam, dit was anderhalve minuut sneller dan vorig jaar. Als die man met de hamer maar niet  bij de steile heuvel  (Bloedweg op 19 km) zou staan, was een gedachte die ik snel in de prullenbak gooide. 
Ik genoot van de prachtige golven, het heerlijke zonnetje dat mooi op de zee weerkaatste en het lange lint lopers. Handschoenen, truien en mutsen waren door oververhitte lopers op het strand achtergelaten. Een troepje baanatleten ging me voorbij. Ze waren fris en deden af en toe een makkelijke versnelling. halverwege het strand moest ik kiezen: vanwege een afscheiding die het zeewater had gemaakt, langs het harde strand of het korte traject dat ietsje muller was.ik besloot mijn rugzak vrienden te volgen, optie 2. Een goede keus want bij het verlaten van het strand liep ik ineens voor het groepje baanatleten. De pittige steile duinpan was het sein om mijn hardloop companen te verlaten. Uiteraard kwamen de snelle baanatleten me weer voorbij zetten, maar de gang zat er goed in. 

In de duinen was er weinig gelegenheid tot passeren, dus moest ik vaak op de onverharde stukken inhalen. Desalniettemin kwam ik ook het laatste beruchte stuk goed door al was de versnelling in de laatste kilometer niet zoals ik hoopte. Toch geen reden tot klagen, want met 1.42 en half had ik 3 minuten sneller gelopen, dan in 2012. Ik bleef nog nagenieten bij  de stands en kreeg nog wel een koude douche in het clubgebouw van de V.V. Egmond. Als oud-voetballer heb ik al veel kleedkamers gezien, maar dit was toch wel de smerigste en meest troosteloze.  Gelukkig werd er nog gezellig nagetafeld en gebierd met wat bekenden die ik tegen het lijf liep. 

Wedstrijdlopers

Bij de heren werd de wedstrijd werd gewonnen door de onbekende Abera Kuma uit Ethiopië. Hij kon de Keniaanse favorieten voorblijven en kwam verrassend in 1.01.20 als eerste over de finish op de boulevard. Helah Kiprop uit Kenia ging er bij de vrouwen met de overwinning vandoor. Op de laatste honderd meter wist zij na een spannende eindsprint de nummer twee, Flomena Chepchirchir, op één seconde voor te blijven in 1.10.55. Beste Nederlander bij de mannen was Michel Butter in 1.02.46 (9e overall) en Andrea Deelstra eindigde als eerste Nederlandse vrouw in 1.15.12 (6e overall).