Tot zover de planning.
Zondag 29 september: haastige spoed naar Zaandam
9.12 Na een onrustige nacht wordt ik slaapdronken wakker en zie een 9 op de klok verschijnen. Ik besef nog niet precies wat er gaande is, maar langzaam dringt het tot me door dat ik me verslapen heb.
9.15 ik pak mijn tas met sportkleding en probeer het snel aan te trekken.
9.17 Een dolle bereken ik mijn opties en hak twee knopen door. Ik ga het proberen te halen en ga met mijn busje naar Zaandam (linksom Amsterdam) en probeer zo dicht mogelijk bij de start te komen, ondanks dat de organisatie een afgelegen Park & Ride adviseert.
9.20 Snel ontbijt: cruesli met melk en koffie
9.25 Tas inpakken (handdoek en extra sportkleding)
9.30 nummer opspelden
9.32 Vertrek. Ruim een uur blijft er nog over om naar Zaandam Centrum te rijden, een parkeerplaats te vinden in de drukte, mijn tas/kleding af te geven en naar de start te gaan (inclusief warming -up)
Ik krijg een deja-vu: Vier jaar geleden had ik iets soortgelijks. Bij de 10 EM, moest ik na een verloren tennisfinale (gemengd dubbel) ook gaan haasten. Ik vertrok een kleine minuut na de laatste loper, maar heb wel minstens 1000 mensen ingehaald. Luidkeels support op het eerste stuk - omdat ik als laatste liep -was mijn deel.
Ik ben nog thuis en mijn eerste race is al begonnen. 10.41 moet ik er zijn!
9.54 file bij Schiphol, werkzaamheden en 2 rijbanen afgesloten, de spanning begint op te bouwen, maar ik blijf geloven dat ik het nog steeds kan halen.
10.18 ik arriveer in het centrum van Zaandam, kijk naar parkeerplekken en rij rondjes op rotondes of volle parkeerterreinen
10.24 ik parkeer mijn auto op een bijna vol parkeerterrein, wat naar later blijkt bedoeld is voor (gelukkig heb ik een invalidenkaart) het Medisch Zaans Centrum, in mijn haast vergeet ik ook nog mijn gsm in de auto, terwijl ik ontdek dat ik mijn portemonnee en sleutels ook nog thuis heb liggen. Heerlijk toch, zo'n chaotische voorbereiding?
10.28 ik loop langs het Dam tot Dam park. Businesstenten zijn neergezet, Lopers komen met standaard tasjes en business kleding aangesjokt, het blijken echter lopers voor de 10 mijl te zijn, zij hebben nog alle tijd. En ik heb geen idee hoe laat het is.Ondertussen stijgt de adrenaline.
10.30 niemand te vinden die mij kan vertellen waar ik mijn tas neer kan zetten en waar de start precies is, de spanning loopt nu wel op bij me. Verdorie, ga ik dan toch te laat komen voor de start?
10.32 Een meisje van de organisatie stuurt me bijna de verkeerde kant op (wijzen werkt niet), en aan het einde van de weg is de kleding inname. ik versnel mijn joggingstempo.
10.34 wat een lange weg is dit, ik zie veel lopers, maar nog nergens geluid of een teken van de start. ik krijg het licht benauwd.
10.36 tas afgeven, de start zal wel dichtbij zijn, met een tempo van plm. 11 km/u ga ik verder, een goede tijd zal wel lastig worden.
10.38 een toerist houd me tegen met een (zijn?) ontredderde vrouw naast hem: "Help me..where is the start for 4 miles?" Goede vraag, denk ik. Hoewel ik het ook niet weet besluit achter wat KLM en AH lopers aan te gaan langs een paadje door het park. Tegen de Italiaan en zijn vrouw/dochter zeg ik overmoedig: "Follow me", maar volgens mij staan ze er nu nog.
10.39 ik zie een startdoek en de vakken met lopers
10.40 Natuurlijk zijn de eerste twee startvakken voor AH, Etos, goede doelen en andere wegversperders. ik klim over het hek, haal bijna mijn broek open aan de scherpe hekpunten en baan me een weg door het startvak.
Een benauwde race
10.41 Met het hart in mijn keel zonder goede warming up, knalt het startschot. Ik heb de eerste race gewonnen. Nu nog mijn tweede doel: binnen een half uur finishen en constant lopen. Het krioelt van de deelnemers, en ik erger me lichtelijk aan al die vrolijke mensen die half wandelend en lachend geen enkele genade hebben voor mijn haastige spoed. Ervaren lopers weten dat langzame mensen rechts moeten houden zodat er links ingehaald word (zie brochure). Maar gek genoeg lopen de langzame mensen juist aan de zowel de rechter -en linkerkant van het parcours. "Mensen, ik wil er s.v.p. langs", schijn ik uit te stralen, maar niemand die daar om maalt.
Bloed, zweet en tranen |
Mijn oorspronkelijke plan om ontspannen te beginnen kan bij het vuilnis. Ik ben een paar dagen begonnen met ademhalingsoefeningen en het Sportrusten programma van Koen de Jong. Alles wat ik moet doen doe ik fout, Mijn ademhaling is als een op hol geslagen paard. Ik haal veel lopers in, soms wordt ik zelf ook ingehaald. Het zijn gek genoeg jonge(re) lopers van 16-25 jaar en heel af en toe een jonge vrouw. (lees baanatlete).
Ik kan het niet op me laten zitten en versnel op die momenten mijn tempo. Meestal haal ik ze een kilometer later weer in. Inmiddels begint bij mij ook de energie op te raken en bij kilometer 4 breekt tot overmaat van ramp (!) ook nog de zon door. Mijn hele shirt is alweer drijfnat en ik bedenk dat ik vandaag nauwelijks tijd heb gehad om goed te drinken. Afijn de finish is in zicht. Inmiddels gaat mijn tempo iets omlaag en wordt ik toch weer door 2 jongetjes (ik schat dat de jongste misschien 13 jaar is!).
10.54 bij het 5 kilometer punt (dat slecht aangeven staat, staan de mensen al rijendik en zijn we in Zaandam centrum. Ik ben zojuist ook ingehaald door een meisje (al zie ik later dat ze toch rond de 20 jaar moet zijn) in het paars Dam tot Dam shirt. Ze heeft een paars -roze hardloopjurkje aan en daaronder een paarse legging met stippeltjes sokken.
De vernedering is compleet. Terwijl ik eigenlijk moeite heb mijn tempo te handhaven zegt mijn ego dat ik bij haar moet blijven. Niet alleen om door zo'n wandelende suikerspin verslagen te worden, maar ook toch te proberen een scherpe tijd te halen en niet in te storten. Ik haal haar weer in maar net na de vijf kilometer versneld ze op een stukje vals plat. Ik kan niet volgen en besluit maar te genieten van het parcours de toeschouwers. Ik klamp aan bij iemand van een jaar of 35 en praat wat met hem over souplesse en ontspanning. .het advies dat ik verkoop is eigenlijk tegen mijzelf gericht. Ook mijn ademhaling is weer rustig
Inmiddels gaat ook een trekkebenende zwaar gebouwde neger me voorbij. Toch loop ik nog tegen de 13 km /u.
Ik loop een kleine 2 minuten met hem op en merk dat er weer nieuwe energie in mijn lichaam is teruggekeerd, Misschien, heeft het water -dat ik zelf moest pakken (de dames bij de drankpost zaten niet op te letten)- wel wonderen verricht, maar mijn ontspannen geest doet ook wonderen. Ik zie dat het gat met het zuurstokmeisje en de twee jongens niet groter wordt (plm. 200 meter) Dat ik veel anderen passeer is niet relevant. Degenen die mij hebben ingehaald zijn mijn mikpunten. De race in de race is altijd een kwelling, maar ook weer een leuke uitdaging.
Ik loop een kleine 2 minuten met hem op en merk dat er weer nieuwe energie in mijn lichaam is teruggekeerd, Misschien, heeft het water -dat ik zelf moest pakken (de dames bij de drankpost zaten niet op te letten)- wel wonderen verricht, maar mijn ontspannen geest doet ook wonderen. Ik zie dat het gat met het zuurstokmeisje en de twee jongens niet groter wordt (plm. 200 meter) Dat ik veel anderen passeer is niet relevant. Degenen die mij hebben ingehaald zijn mijn mikpunten. De race in de race is altijd een kwelling, maar ook weer een leuke uitdaging.
naar de Burch: Je kon over de hoofden lopen, zo druk was het |
10.57 Ik vloek inwendig als ik door de bocht kom en de straat zie. Aan het einde volgt nog een bocht. ik lig inmiddels op bijna 15 km/u, dus lang houdt ik het niet meer vol, die finish is toch hier? Ik draai de bocht door en schrik: 400 meter nog tot de finish. Diverse finishdoeken. De een-na-verste zegt heel treiterig: "nog 161 meter". Het zuurstokmeisje heeft zeker 12 seconden voorsprong. Ik commandeer mezelf in redelijk hard tempo naar haar toe te lopen en er dan voorbij te gaan in de laatste 80 meter. Het gebeurd al eerder en ik vertrouw op mijn eindsprint. Voor me loopt dat irritant snelle jochie van 13? Hij wordt door familie luid aangemoedigd en ontvangt dankbaar zijn applaus. Maar hij juicht te vroeg en 5 meter voor de streep ga ik hem voorbij, hij zet nog aan, maar het is te laat.
10.59 Tevreden, kapot en uitgedroogd laat ik me tegen de drankhekken vallen (zoals gewoonlijk). Ik kan redelijk snel weer opstaan. In een nettotijd van 28.15 heb ik de 6,4 km afgelegd. Mijn tegenstrevers na de finish geef ik nog een compliment en met de 35- jarige man praat ik nog even na. Hoewel ik veel mensen heb ingehaald moet ik mijn prestatie ook relativeren. Er zijn kinderen , zwaardere mensen en minder ervaren mensen die sneller waren. En sommigen ook beduidend sneller. De winnaar heeft een netto tijd van onder de 23 minuten. En de echte lopers doen natuurlijk de 10 EM.
11.20 Nadat ik mijn medaille en sportdrank in ontvangst heb genomen kom ik eindelijk op adem. Van een Dominicaan (of was het een Samaritaan) 1,50 heb gekregen (geen portemonnee!!) en ik heb mijn laatste Evergren heb gegeven, ga ik snel mijn auto weghalen van de betaalde parkeerplaats . Helaas mis ik hierdoor wel finish van de toppers bij de 10 EM. De Nederlandse toppers zie ik achter de finish. Ik ga nederig op het supportersschavot bij de finish zitten en zie nog wel de prijsuitreiking.
All-over klassement |
Het podium bij de heren |
Bij de mannen tekent Nguse Amlosom uit Eritrea voor de verrassende overwinning (45.28). Hij laat veel favorieten achter zich en loopt een tactisch slimme race. De meer ervaren John Mwangangi (winnaar van 2010) en Peter Kirui, die veel kopwerk verrichtte kwamen te kort en werden respectievelijk tweede (45.30) en derde (45.31) bij de heren. De derde vrouw was trouwens Sylvia Kibet. haar zus Hilda Kibet - uitkomend voor Nederland- werd vierde en dus de winaar bij het nationaal klassement van de vrouwen. Zus nummer drie , Valentine, completeerde het familiesucces door als 7e te eindigen bij de vrouwen.
De dames ontvangen de prijzen |
Beste Nederlander werd Ton Wiggers (48.06 en 14e totaal bij de heren) die verrassend Jesper van de Wielen te snel af was 48.16, 16e) voor de lokale held Ronald Schroer (17e)
13.00 ik geniet nog lang van de vele gek uitgedoste lopers, mensen die op wilskracht de finish halen en de gezellig ambiance.
Je kunt ook horizontaal de finish halen |
Gezellige drukte op de Burcht, de bierpompen stromen |
15.30 Ik besluit rustig terug te rijden en geniet zelfs van de verkeersdrukte. Niemand die mij vandaag meer kan opfokken. (Dat kan ik zelf alleen).
18.00 Thuisgekomen zie ik dat ik als 27e ben geƫindigd. Bij de heren als 23e. Met alle businessslopers en goede doelen opgeteld deden er toch bijna 1900 mensen mee. Weinig, vergeleken bij de 10 EM, waar meer dan 50.000 deelnemers hebben meegedaan.
18.00 Thuisgekomen zie ik dat ik als 27e ben geƫindigd. Bij de heren als 23e. Met alle businessslopers en goede doelen opgeteld deden er toch bijna 1900 mensen mee. Weinig, vergeleken bij de 10 EM, waar meer dan 50.000 deelnemers hebben meegedaan.
klik hier voor mijn statistieken, uitslagen, foto's en video
Startnummer 52647 | ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
| ||||||||||||||||||
Uw relatieve finishpositie in het totale deelnemersveld van de 4 Engelse Mijl trimloop: |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten